POLOWANIE NA WIOSNĘ

             Hura! Jeden z fajniejszych SH w naszym mieście wrócił po dłuższej przerwie. Znowu będzie, gdzie polować na różne fajne „graty”, starocie, zabawki, artykułu dekoracyjne.

            Co prawda, ten tydzień muszę wykreślić z graciarnianego życiorysu, bo przyplątało mi się zapalenie gardła i zatoki. Jednak już w ubiegłym tygodniu poczyniłam niejakie zakupy.

            Na lalkowym blogu pokazałam śliczny serwis porcelanowy dla lalek. A teraz chcę Wam pokazać zabawne kubeczki z króliczkami, w sam raz wiosenne i świąteczne.

            Ładny francuski dzbanek posłużył jako wazon do bazi.

            Upolowałam też wiosenny talerz z sikorkami na naszym targowisku.

             Z poprzednich lat mam dwa ładne talerze z wiosennymi kwiatami.

             A te słoiczki poznajecie? Zmieniłam tylko kolor zakrętek i figurki na wiosenne.

             

              Z ubiegłorocznej wyprzedaży mam takiego fajnego króliczka, a wiosenną panienkę dzwoneczek upolowałam na targu.

        Nie ma oczywiście wiosennych dekoracji bez kwiatów. Niestety większość przekwitła, miałam całą masę hiacyntów, które zasilą ogród. Zostały tylko żółte pierwiosnki, czerwone azalie

                                              i hipeastrum. 

 

         Ten egzemplarz, to mój domowy, mam go od wielu lat, dwa nowe maja dopiero pąki, jak rozkwitną to pokażę.

             Dziękuję wszystkim za odwiedziny i życzę kolorowej wiosny.

ŻE WIOSNA JEST TUŻ, TUŻ...

           No właśnie, po czym można poznać? Dziś post zupełnie inny od poprzednich. Tym razem wiosenno - ogrodowy.

           Po pierwsze przyleciały żurawie. Moje ukochane żurasie już od wczesnego rana cieszą serce wiosennym klangorem. Może są tacy, którzy uważają, że głosy żurawi są nieprzyjemne, ja je uwielbiam. Zdjęcie niestety z netu, bo jak miałam ptaki na wyciągniecie ręki, to akurat aparatu w tej ręce nie miałam.

          Za to reszta zdjęć jak najbardziej moja własna, we własnym ogrodzie zrobiona, dzisiaj.

        Przebiśniegi, jest ich ze dwadzieścia kęp, albo więcej. I żadna tam, gdzie te  powsinogi posadziłam.

        Stokrotki już łebki do słońca wyciągają i nawet jakiś mleczyk (mnieszek lekarski) wczesny pączek wypuścił.

           Pierwiosnki, kupione w ubiegłym roku w doniczkach i posadzone w ogrodzie, przetrwały zimę i zakwitły.

         Na krzewach pączki już nawet pękają i zielone widać. 

 

         A to pąki kwiatowe derenia jadalnego, krzak jest dosłownie nimi obsypany.

        Kotki na leszczynach.

       A tu widać tulipany.

       A nawet ostróżki nieśmiało wypuszczają listki.

      Wniosek jest prosty – wiosna puka do drzwi. Pozdrawiam wszystkich wiosennie i witam nowych czytelników. Cieszę się,  że do mnie zaglądacie. :)

DZIEŃ STAROCI

        Gdyby nie dzisiejszy wpis Dominiki, to nawet bym nie wiedziała, że jest taki dzień.

Ale już wiem i postanowiłam uczcić go wpisem o żelazkach. Kocham starocie, a ostatnio udało mi się zdobyć rzecz dla mnie szczególną. Żelazko, zabawkę dla dziewczynek, z czasów mojego dzieciństwa.

nareszcie je mam

           Kiedy tak naprawdę zaczyna się historia żelazka, a właściwie prasowania, trudno orzec. W Starożytnej Grecji około IV w. p.n.e. prasowano za pomocą nagrzanych kamieni w formie wałków.

W Chinach prasowano jedwab za pomocą rondelków na długich uchwytach, w których znajdowały się żarzące się węgielki.

 

chińskie prasowanie

          W Europie żelazka upowszechniły się w XVIII w. Były to bloki żelaza w kształcie trójkąta, z wygładzoną spodnią stroną. Były one zaopatrzone w uchwyt. Zapewne podobne do tego , które można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Żelazka takie ważyły nawet do 7 kg.

z litego żelaza  XVII - XIX w.

          W XIX w. pojawiły się lżejsze żelazka na węgiel lub na tzw. duszę, którą nagrzewało się w palenisku.

żelazko na węgiel

żelazko na duszę

            W 1882 r. pojawiło się pierwsze żelazko elektryczne skonstruowane przez Amerykanina Henrego Seeley'a.

 

żelazko Seeley'a

      Ponieważ w Europie elektryfikacja nie była tak powszechna na początku XX w. używano żelazka spirytusowego.

        Niektóre wsie w Polsce zelektryfikowano dopiero po II Wojnie Światowej. U mojej cioci nie było prądu aż do lat 70tych. Żelazka na węgiel były na wsiach długo w użyciu. Wraz z elektrycznością pojawiły się żelazka na prąd. A epoka Gierka otworzyła przed nami luksusy w postaci żelazka z termostatem. Miałam takie żelazko aż do późnych lat 90tych. 

PRL żelazko z termostatem

 

          Obecnie mam w domu trzy stare żelazka. Jedno to pamiątka po babci mojego M, niestety niekompletne żelazko na węgiel. Znalezione na strychu.   

popularne przedwojenne na węgiel

         Drugie, to żelazko z lat 60tych , elektryczne na kabel, należało do mojej babci.

 

lata 6ote XX w.

            Trzecie to zabawka, o której wcześniej wspomniałam.

 

dla mamy i córki