PRZEMIJANIE

Świat tak pędzi do przodu. Jakże mało mamy czasu, żeby się zatrzymać i zadumać nad przemijaniem. Nawet kiedy odwiedzam cmentarze, to tego czasu też jest mało, bo w ciągu dwóch dni trzeba objechać kilka miejscowości. Na każdym cmentarzu po kilka grobów bliskich osób. Sprzątanie, kwiatek, świeczka, modlitwa. Dopiero wieczorem, w domu trochę czasu na refleksje i wspomnienia. O najbliższych, krewnych, przyjaciołach. Z wiekiem przybywa imion w litanii.

Dziś chcę Wam zaprezentować dwa wiersze i kilka zdjęć z cmentarza na Rossie w Wilnie.

Przemijanie

      czyli wiersz na banalny temat

w bezszumie

wyciętego drzewa

stoję

i przemijam

cokolwiek robię

jest już

czasem przeszłym

i nawet jutro

odchodzi tak nagle

tylko dlaczego

wczoraj

tak ciągle

boli

Na Rossie

Marmurowy Anioł

Na płycie grobowca

Płacze

Deszcz jesienny

Użycza mu łez

Czerwony liść klonu

Przykleił mu się do kolan

Jak serce

Takie pomięte i opuszczone

Marmurowy Anioł

Płacze

  Wpis ten poświęcam moim bliskim zmarłym, a szczególnie pradziadkowi Tomaszowi, którego miejsca pochówku poszukuje od lat.