Blog o mojej miłości do staroci, porcelany, róż i wierszy.

piątek, 9 lutego 2018

JĘZYK MI UCIĄĆ !

      Tak wołała Baśka Jeziorkowska, późniejsza Wołodyjowska, gdy się w złości wygadała o miłości Krzysi i Ketlinga.
      Mnie język trzeba uciąć nie za złość, ale za pośpiech w podejmowaniu decyzji. Bo jak mówią -  "co nagle, to po diable".
Wielka kamionkowa micha (wysokość 19 cm, średnica 36 cm) stała sobie "wieki" w kuchni mojej teściowej, schowana w pawlaczu.


 Tę misę miała teściowa po swojej matce, a jej matka po swojej babce. Micha wielka, nieporęczna. Moja szwagierka wpadłą na pomysł, że mi tę michę podaruje. Jako, że kocham starocie, po drugie - mam duży dom. Spojrzałam i wykrzyknęłam: " Toż to donica, a nie miska!" Szwagierka podchwyciła " No właśnie, posadzisz sobie w niej kwiatki na tarasie".


Miska pojechała do mojego domu. Jeszcze tego samego dnia, bez bliższego oglądania miski, zażądałam od męża wywiercenia dziury w dnie naczynia. Wywiercił.


Kiedy następnego wtorku kupiłam na targu kwiatki, postanowiłam je w misie posadzić i wtedy obejrzałam ją dokładniej.
Usiadłam przy komputerze i potwierdziłam swoje obawy. Misa może pochodzić z końca XVIII lub początku XIX w. jest ręcznie robiona, formowana przy użyciu deszczułki, której ślady się zachowały.
 Myślałam, że to grat z jarmarku, a zniszczyłam zabytek i rodzinną pamiątkę. 
Misa do dziś służy za doniczkę do kwiatów na tarasie. Bardzo o nią dbam, na zimę zabieram do  domu, choć kamionki są bardzo wytrzymałe. Jestem wdzięczna losowi, że przy wierceniu dziury nie pękła.


Na koniec trochę wiosny w mojej werandzie, roślinki w różnych rodzajach osłonek. 

 

20 komentarzy:

  1. Bardzo ciekawa historia :). Czasami sami nie wiemy jakie skarby posiadamy w naszych domach. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szkoda, że często dowiadujemy się po fakcie. :(

      Usuń
  2. Czasami człowiek nie zna historii przedmiotów które nas otaczają. Ja bym tę misę trzymała w domu z kwiatami doniczkowymi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sęk w tym, że ona naprawdę jest wielka i na żaden parapet się nie zmieści. :)

      Usuń
  3. no cóż, stało się - ważniejsze, że
    ów zabytek wciąż jest pożyteczny -
    a jakaż wdzięczna dla oka figurka
    dziewczęcia pilnuje świeczki :)))

    OdpowiedzUsuń
  4. Wspaniała pamiątka. Całe szczęście, że w jednym kawałku nadal, chociaż szkoda, że dziura wywiercona.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie, dziura jest i się nie odstanie. Nauczyła mnie, że najpierw trzeba pomyśleć zanim coś się zrobi.:(

      Usuń
  5. Misa jest piękna:)))dobrze że się nie zniszczyła przy wierceniu:))Piękna wiosna u Ciebie:))ja kupiłam tulipany i też się wiosennie zrobiło:))Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczęściem mój M zna się na rzeczy i użył odpowiedniego wiertła. Pozdrawiam serdecznie.:)

      Usuń
  6. Misa wygląda imponująco - masz w swoim domu wiele pięknych skarbów, bo właśnie skończyłam oglądać wcześniejsze Twoje wpisy -podziwiam i pozdrawiam Szara Sowo cieplutko

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. Jak widzisz, nie zawsze wiem, co mam i czasem zdarzają się takie wpadki. :(

      Usuń
  7. ...a Ty to jesteś psuje :(
    nic tylko faktycznie "jęzor uciąć"
    jakbyś tak drenaż wsypała to też by kwiatki rosły :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzisz, nie pomyślałam i za bezmyślność jęzor mi trzeba uciąć i tyle. Mam jednak taką zaletę, jak Ania z Zielonego Wzgórza, nigdy nie popełniam dwa razy tej samej głupoty. Obawiam się jednak, że odpowiedź Maryli, także do mnie pasuje ;)

      Usuń
  8. Misa nadal jest zabytkiem, za sto lat nikt się nie domyśli, że była bez dziury, najważniejsze, że nie pękła, hehe
    Mam nadzieję, Tersko, że to nie pogłębiło chorobowego klimatu. Zdrowia Ci życzę z całego serca i dla Męża oczywiście też. Oby tą grypę przepędziło na cztery wiaty, a kysz, a kysz. Uściski :-D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie, niech przepędzi na góry i lasy. Bo strasznie się czuję, kaszel mnie rozrywa, a gorączka całkiem otumania. :(

      Usuń
  9. No trudno. Misa z dziurą czy bez i tak jest misą. Już wyobrażam sobie rosnące w niej piękne wiosenne kwiaty, a potem kwitnące latem. Ja też strzegłabym ją bardzo, bo
    naprawdę warto. Pozdrawiam:):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Misa jest wspaniała, na zdjęciach tego nie widać, bo brudna i światło nieodpowiednie. Gdyby nie chwila nierozwagi, mogłaby służyć do bigosu, abo pierogów. :(

      Usuń