DO SIEGO ROKU !

Wszystkim czytelnikom odwiedzającym Graciarnię życzę

***

samych słonecznych,

***

szczęśliwych i radosnych dni w nadchodzącym

***

 Nowym Roku!

***

WESOŁYCH ŚWIĄT

 

Ho, ho, ho

         Wszystkim stałym i nowym czytelnikom, zaglądającym do Graciarni chcę złożyć najserdeczniejsze życzenia zdrowia, wszelkiej pomyślności, miłości i przyjaźni. Spełnienia wszelkich marzeń. Aby atmosfera nocy wigilijnej towarzyszyłam Wam przez cały rok. Chcę Wam życzyć tego wszystkiego słowami pastorałki K. Dzikowskiego

 

Drzwi wejściowe - zapraszamy

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy
Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory
Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich
Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski

Niebo ziemi, niebu ziemia
Wszyscy wszystkim ślą życzenia
Drzewa ptakom, ptaki drzewom
Tchnienie wiatru płatkom śniegu

Jest taki dzień, tylko jeden raz do roku
Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku
Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem
Dzień, piękny dzień, dziś nam rok go składa w darze

Niebo ziemi, niebu ziemia
Wszyscy wszystkim ślą życzenia
A gdy wszyscy usną wreszcie
Noc igliwia zapach niesie.

         A na koniec kilka moich tegorocznych świątecznych dekoracji. W każdym kątku inaczej. 

Ozdoba kredensu na wieszaku z motylkiem

Nieodzowna poinsecja

W kuchni

Mikołajkowo

weranda na biało

Od serca

Jedna z czterech figurek Dzieciątka.

Kącik vintage, moje zbiory starych bombek.

STARY KREDENS KUCHENNY

            

         Od dłuższego czasu marzył mi się w kuchni, stary, biały kredens. Taki, jak pamiętam z dzieciństwa. Wypatrzyłam go u kuzynki w chlewiku. Należał do cioci mojego M i myślałam, że jest trochę starszy. Okazał się jednak z lat 50tych i w dodatku, przekonałam się, że nie cały jest drewniany. Prawda wyszła dopiero przy szlifowaniu. Pod warstwami farby, chyba z sześcioma, ukazała się na drzwiczkach płyta wiórowa. Masakra. Właściwie, to szkoda, że nie zrobiłam żadnych zdjęć przed i w trakcie, ale robiłam go w ciemnym dosyć garażu.

         Drzwiczki na koniec, trzeba było zaszpachlować. Całe szczęście blat okazał się drewniany, niezbyt piękny, ale zawsze to drewno. Nie jestem zbyt wprawną renowatorką, kredens był pierwszym większym meblem. Akryl nie chciał kryć różnych niedoskonałości i szpachla wyłaziła zażółcając farbę. W końcu skapitulowałam i użyłam farby alkidowej. Blat zaolejowałam dwukrotnie, a no koniec przetarłam woskiem. Wymieniłam gałki i szyby, bo jedna oryginalna pękła podczas demontażu. Trochę się spieszyłam, bo chciałam mieć kredens w kuchni przed świętami. Ma wiele niedoskonałości, ale w końcu to stary kredens, a nie nówka ze sklepu. jest bardzo pojemny i zmieściłam tam większość moich misek i talerzy.

Zapraszam do oglądania.

 

W OCZEKIWANIU NA BIAŁE ŚWIĘTA

         Do Świąt został miesiąc i to już niecały. Czas zacząć przygotowania. Tak naprawdę trwają już u mnie od kilku dni. Na pierwszy ogień poszły świąteczne i przedświąteczne dekoracje oraz sprzątanie. Domek mam spory to i najwyższy czas zacząć porządki. 

         W międzyczasie trwa renowacja kredensu kuchennego, który mam nadzieję jeszcze przed Świętami zaprezentować.

         Dziś będzie o dekoracjach. Nadal robię bombki i sówki, które zawisną na choince.

         Wczoraj zrobiłam ptaszka, a właściwie podarowałam mu drugie życie. Jak zwykle zapomniałam zdjęcia przed. Ptaszka wykopałam we własnym ogródku. Plastikowy korpusik wydmuszka, cały biały, choć może kiedyś był kolorowy. Zrobiłam białego floka na korpusik, dodałam piórka w ogonku, oczka z koralików i dzióbek z cekinka, posypałam brokatem i oto jest mój rajski ptaszek.

         Na blogu,  Kuni’s litle white castle, znalazłam fajny pomysł na zrobienie choinki z szydełkowych serwetek. http://kunislittlewhitecastle.blogspot.com/2015/11/diy-christbaum-aus-hakeldeckchen.html   Zaowocował takim zimowym obrazkiem. Wykorzystałam starą ramkę, dosyć głęboką, serwetki, koraliki, koronki, kawałek styropianu. Najpierw ułożyłam obrazek na szkle, w odwrotnej kolejności. Najpierw koraliki, potem serwetki od góry, koronki, a na to styropian. Przycisnęłam tylną ścianką ramki i dokręciłam śrubki.

         Oto efekt.

         Ze świecznika i srebrnej bombki zrobiłam współczesną „rzeźbę”

         Bombki szklane tymczasowo umieściłam w cylindrze świecznika, który również dostał nową koronkową szatę. Jak Wam się podoba?

         I jeszcze mój zimowy bukiet.

     Oraz sówkowy wianuszek

 

BOMBKI I JESZCZE WIECEJ SÓW

         Obiecałam, że pokażę bombki. Na razie pięć .

         Trzy na przezroczystych szklanych bańkach. Do przyklejania ozdób używam kleju Magik, po wyschnięciu jest przezroczysty.

         Dwie na srebrnych. Użyłam koronki, samoprzylepnych połówek perełek i szklanych przezroczysto srebrnych koralików.

         I jeszcze kilka nowych sówek.

WCIĄGAJĄCE

         Robienie sówek i innych stworków okazało się być, jak chodzenie po bagnach ;), czyli wciągające.  Wiadomo z filcu robi się cudownie, bo filc się nie strzępi.  Cóż kiedy nie mam możliwości dostania filcu w tylu wzorach i kolorach ,jak bym chciała. Zaczęłam poszukiwania innych materiałów, które się nie strzępią. Znalazłam welur, bistor i trochę takich, które można opalić/stopić nad świeczką. Ale ciągle było mi mało.

         Postanowiłam użyć jeansu, choć strzępi się niemiłosiernie. Ten z lykrą, trochę da się stopić, ale bawełniane nitki i tak wyłażą. zacisnęłam zęby i popełniłam

         Sówkę – dżinsówkę. Oto ona we własnej osobie.

         Zrobiłam też ozdobę na choinkę, dla kogoś bardzo kochanego. Takie oto serducho.

         A teraz zabieram się za ozdabianie bombek. Będzie biało, srebrno i perłowo oraz koronkowo.

FILCOWA MENAŻERIA

         Napadły mnie igła z nitką. Trochę, żeby się odstresować, a trochę żeby zrobić przyjemność córce. Ostatnio bardzo polubiła sowy. Postanowiłam zrobić dla niej trzy sówki zawieszki z kolorowego filcu. Parę tygodni temu znalazłam w Kerfurku ruchome oczka do przyklejania i kusiło mnie, żeby je wykorzystać. Tak powstała pierwsza trójka, nazwana Trzema Wojami z Asgardu.

         Wszyscy razem

         I każdy z osobna

         Potem zrobiłam trzy zawieszki dla JD

         Nietoperek

         Ironmen

         Pusheen

 

Zdjęcie w sepii, bo wszystko wyszło wściekle żółte, a kot jest jasnobrązowy.

         A potem to już poszło, co dzień coś wychodzi spod igły.

      W dodatku miałam w domu mały kursik. Moje „uczennice” też pilnie „craftują”. Powstała armia kotów, sów i innych stworów. A ta sówka to dzieło mojej córki i prezent dla mnie.