DZIEŃ MATKI

Uświadomiłam sobie, że to już 25 Dzień Matki bez mojej mamy.

Bez bukiecika konwalii, które jej przynosiłam zawsze, od dzieciństwa. 

 

Mamo

Wszystko mi tutaj

Ciebie przypomina

Szczególnie fiołki

Gdy zakwitną wiosną

I bez co balkon

Przerósł już o głowę

Sama sadziłaś

Tak lubiłaś kwiaty

Tylko konwalie

Jakoś się nie darzą

Jakby wiedziały

Że Ciebie już nie ma

 

 

Bzy kwitną jak szalone, a w sercu ciągle ten sam smutek.

POD TWOIM OKNEM MAJ ZAKWITNIE BZAMI

           Na prośbę Basi W. będą dziś królować majowe bzy. Ta pospolita nazwa, w języku botaników, jest zagwarantowana dla całkiem innej grupy roślin. To co nazywamy bzem to lilak z łac. Syringa L. Rośliny te występują w południowej i wschodniej Azji oraz na południowo wschodnich krańcach Europy. Trafiły do nas z Turcji.

           Najpierw w moim ogrodzie rósł jeden. Ogromny prawie 4 m krzak, ma prawie 40 lat.

                   To prawdopodobnie radziecka odmiana Znamyia Lenina. O pięknych, wielkich, choć pojedynczych kwiatach w kolorze ciemno fioletowym.

             Potem moja mama, która kochała bzy, zasadziła sadzonkę białego pełnego bzu Madame Lemoine.

                 

                         Po 30 latach krzak wygląda imponująco.

 

       Kilka lat temu na blogu Basi zobaczyłam cudny bez Sensation, o biało obrzeżonych płatkach. 

 

 Pięć lat temu posadziłam malutką sadzonkę i zobaczcie jak wyrósł.

 

          To się rozochociłam i 3 lata temu udało mi się zdobyć Krasawicę  Moskwy.

 

         Młodziutki krzaczek ma w tym roku zaledwie 3 kiście.

Mam ponadto  dwie odmiany, które jeszcze nie kwitną, a będą takie:

                                              Profesor Hoser 

                                            Prince Wolkonsky

                A już wypatrzyłam u sąsiadów w ogrodzie śliczną, nieznaną mi odmianę. Ma pojedyncze, jasnoliliowe, duże kwiaty. Myślę, że na jesieni zawita do mojego ogrodu ta piękność.

                           Pozdrawiam wszystkich majowo.♥

LEPIEJ PÓŹNO NIŻ WCALE

              Podobno ;) 

         Wczoraj wyjeżdżałam, po powrocie nie czułam się najlepiej i w końcu prawie zapomniałam. Zapomniałam  o dniu pamięci! A wczoraj było 

                     ŚWIĘTO POLSKIEJ NIEZAPOMINAJKI

          Dzień pamięci o przyjaciołach, rodzinie i przyrodzie. Propagowałam je w szkole wśród uczniów przez wiele lat. Szkoda, że tak chętnie przyjmujemy obce święta, a swoje tak trudno. Od dziecka prawie każdy z mojego pokolenia zna piosenkę.

           Dlatego chociaż spóźnione , ślę gorące pozdrowienia i wyrazy pamięci wszystkim, którzy tu zaglądają. Cieszę się z każdych Waszych odwiedzin na blogu, a jeszcze bardziej z każdego komentarza, nawet jeśli to tylko uśmiechnięta buźka.

                      Na deser kilka niezapominajkowych zdjęć.

 

                I taka perełka , kolaż zdjęć z internetu. Broszki z niezapominajkami. Niestety nie mam ani jednej niezapominajkowej broszki. Trzeba koniecznie ten brak nadrobić. 

 P.S. Mam już własną broszkę z niezapominajkami. Jak nie możesz zdobyć, to sobie zrób ;) Broszka, ususzone niezapominajki, lakier bezbarwny.